Ανακοινώσεις Βουλευτή και Ν.Ε. Φθιώτιδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τη ΛΑΡΚΟ και τους εργαζομένους της

Γ. Σαρακιώτης για τη μη καταβολή δώρου Πάσχα στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ: «Η ντροπή δεν έχει τέλος…»

Μετά την ψήφιση της επαίσχυντης τροπολογίας, στις 12 Φεβρουαρίου του 2020 από τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και μόνο, ο κατήφορος για την εταιρεία της ΛΑΡΚΟ δεν έχει τέλος.

Το οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης της μεγαλύτερης μεταλλευτικής βιομηχανίας της χώρας συνεχίζεται, συμπαρασύροντας και την οικονομία μίας ολόκληρης περιοχής. Μετά τους δεκάδες εργολάβους που απασχολούνται στην εταιρεία και ο εκκαθαριστής αρνείται την καταβολή των οφειλόμενων ποσών προς αυτούς, μετά τους εργαζόμενους που συνταξιοδοτήθηκαν τους τελευταίους μήνες και τους οφείλεται ακόμη η αποζημίωση τους (χρήματα που τα δούλεψαν σκληρά), έρχονται να αντιμετωπίσουν σήμερα, όλοι οι εργαζόμενοι της εταιρείας την αναλγησία και την αδιαφορία της Κυβέρνησης, με τη μη καταβολή του δώρου του Πάσχα.

Από τις “περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες δουλειές” που υπόσχονταν προεκλογικά, στη ΛΑΡΚΟ περάσανε στην κατάλυση του εργατικού δικαίου και τη μη καταβολή του δώρου Πάσχα. Η ντροπή δεν έχει τέλος…

Νομαρχιακή Επιτροπή Φθιώτιδας: «Για τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ το δώρο του ΠΑΣΧΑ εξαϋλώθηκε !!!»

Η σημερινή κατάσταση της ΛΑΡΚΟ αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου.

Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά την ιστορία της ΛΑΡΚΟ, της εμβληματικής αυτής επιχείρησης με την μεγάλη συμβολή της στο ΑΕΠ της χώρας και στην εξαγωγική της δραστηριότητας.

Στρατηγικά λάθος (;;) επιλογές των διορισμένων από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. διοικήσεων στη ΛΑΡΚΟ κατάφεραν να οδηγήσουν μία κερδοφόρα εταιρία στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Εξοργιστικοί διορισμοί ημετέρων, κορυφαίες αμοιβές στελεχών, καταστρεπτικές εμπορικές συμφωνίες, κακοδιαχειρίσεις και άσκηση πολιτικής στη βάση της ψηφοθηρίας και βολέματος ημετέρων είναι μερικά από τα στοιχεία που συνέθεσαν το παζλ της ΛΑΡΚΟ.

Το σημερινό σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη είχε σχεδιαστεί από το 2014 με την κυβέρνηση Σαμαρά και τον κ. Σταϊκούρα να βάζει τις δικές του πινελιές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας στις αρχές του 2015, είχε να διαχειριστεί μία άσχημη κατάσταση, η οποία είχε επιδεινωθεί από την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου για παράνομο δανεισμό αλλά και από την καθήλωση των τιμών του Νικελίου.

Προσπάθησε να κρατήσει ζωντανή τη ΛΑΡΚΟ, όλο το διάστημα της διακυβέρνησης της χώρας, με βασική θέση την προστασία του δημόσιου χαρακτήρα της με ενιαία μορφή.

Με τη συμφωνία-πλαίσιο που πέτυχε μεταξύ ΔΕΗ και ΛΑΡΚΟ για την προμήθεια της ηλεκτρικής ενέργειας, με τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαιτησίας για τα παλιά της χρέη και με τις πρωτοβουλίες για την επίλυση των παλαιών ιδιοκτησιακών ζητημάτων που υπήρχαν και στην ουσία είχαν κερδηθεί, έδωσε νέα πνοή στην εταιρεία.

Η Ν.Δ. με τον αέρα της νίκης στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 και την νεοφιλελεύθερη εμμονική της στάση για ιδιωτικοποιήσεις, έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο του 2014 (για την τριχοτόμηση) και τη ΛΑΡΚΟ στο κρεβάτι του Προκρούστη. Πρόσθεσαν στη συνταγή την αισχρή τροπολογία της 12^ης Φεβρουαρίου του 2020 με μάγειρες Σταϊκούρα και Χατζηδάκη και βοηθούς μάγειρες τους βουλευτές Φθιώτιδας της Ν.Δ.

Ο σερβιτόρος (διορισμένος εκκαθαριστής) ανέλαβε να φέρει σε πέρας το έργο που του ανάθεσαν.

Το έργο της απαξίωσης της εταιρείας συνεχίστηκε. Στους εργολάβους δεν δίνουν τα οφειλόμενα και στους εργαζόμενους αρνούνται το δώρο του Πάσχα.

Για όλους αυτούς, τις οικογένειές τους και την οικονομία της περιοχής ποιος νοιάζεται; Εξάλλου εβδομάδα των παθών είναι.

Χρήματα, και μάλιστα δεδουλευμένα, δεν υπάρχουν για το δώρο του Πάσχα των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ.

Υπάρχουν όμως για τους καναλάρχες, για τους κλινικάρχες, για τους μπαταχτζήδες της εξουσίας.

Αιδώς Αργείοι.

Ιδιαίτερα στις δύσκολες μέρες αυτής της περιόδου που ζούμε, χρειάζεται εγρήγορση για τη διασφάλιση του δικαιώματος της εργασίας, για την στήριξη της τοπικής και της εθνικής οικονομίας.

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων και στηρίζει τους αγώνες τους για επενδύσεις, για μια μακράς πνοής βιωσιμότητα της επιχείρησης, για διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους και την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας.