Κύριοι άρθρο της Αυγής στις 17 Δεκεμβρίου 2019
Το
να κατηγορεί ένας πρώην πρωθυπουργός
έναν άλλον πρώην πρωθυπουργό για ελλιπείς
και προβληματικούς χειρισμούς στα
εθνικά θέματα ένα πράγμα δείχνει: ότι
το παλιό πολιτικό σύστημα ούτε συνέχεια
είχε, ούτε σοβαρότητα.
Γιατί
στα σοβαρά κράτη η εξωτερική πολιτική
κινείται λίγο - πολύ στην ίδια τροχιά,
δεν αλλάζει όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις,
και βεβαίως κάθε κυβέρνηση ενημερώνεται
από τους προκατόχους της για το τι
παραλαμβάνει και τι έχει να διαχειριστεί
στη συνέχεια.
Αυτά,
στα σοβαρά κράτη. Γιατί στο δικό μας,
για οποίον θυμάται, ο Κ. Σημίτης τα
παράτησε όλα δύο μήνες πριν τις εκλογές
μέσα σε κατακραυγή για το καθεστώς
διαφθοράς που είχε επικρατήσει στη χώρα
και προφανώς δεν ήταν σε θέση να ενημερώσει
κανέναν.
Και
ο Κώστας Καραμανλής έφερε στη χώρα μια
κυβέρνηση - ανέκδοτο, ένα μνημείο
ανεπάρκειας, σπατάλης και πελατειακών
σχέσεων. Και ποιος μπορεί να τους πάρει
στα σοβαρά όταν η παρακαταθήκη που
άφησαν πίσω τους ήταν διαλυτική για
τους πολιτικούς τους χώρους και για τη
χώρα συνολικά;
Σαν
να μην έφτανε αυτό, βλέπουμε τώρα να
χρησιμοποιούνται θέματα εθνικής σημασίας
για να λυθούν εσωκομματικοί λογαριασμοί
στη Ν.Δ.
Τα
«Νέα» του Β. Μαρινάκη παραποίησαν σκόπιμα
τον τίτλο του άρθρου του Κ. Σημίτη για
να χτυπήσουν τον Καραμανλή.
Κι
αυτό σχετίζεται με τις εσωτερικές
συγκρούσεις για τον Πρόεδρο της
Δημοκρατίας, στο πλαίσιο των οποίων ο
Σαμαράς προσπαθεί να πιέσει με κάθε
τρόπο τον Μητσοτάκη και ταυτόχρονα να
βγάλει τον Καραμανλή εκτός κούρσας.
Δεν
ήταν ποτέ σοβαρότερη η Δεξιά στα εθνικά
θέματα. Και θα ήταν για γέλια αν η συγκυρία
δεν ήταν τόσο σύνθετη και περίπλοκη.