«Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ»: Μεγάλο συλλαλητήριο και συναυλία στο Σύνταγμα

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να οδηγήσει την επιχείρηση σε απαξίωση και ξεπούλημα

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

Το fast track ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας -στη συγκεκριμένη περίπτωση της ΛΑΡΚΟ- από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με αμφιβόλου νομιμοποίησης μεθοδεύσεις, έχει προκαλέσει συναγερμό στις τάξεις των εργαζομένων, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εδώ και μήνες, με αποκορύφωμα το μεγάλο συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, το Σάββατο 13/6/20.

Η κινητοποίηση ξεκίνησε με πορεία από την πλατεία Ομόνοιας μέχρι το Σύνταγμα όπου πραγματοποιήθηκαν οι ομιλίες των σωματείων.  

Ακολούθως τα σωματεία επέδωσαν  ψήφισμα στη Βουλή  και στη συνέχεια κορυφώθηκε με  συναυλία που οργανώθηκε με τη συμβολή του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, οι εκπρόσωποι του οποίου εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργαζομένων.

Στην πορεία και την πλατεία Συντάγματος βρέθηκαν εργαζόμενοι από τη ΛΑΡΚΟ, αλλά και εργαζόμενοι άλλων κλάδων της Στερεάς και της Αττικής που τους συμπαραστέκονται και εκφράζουν την  αλληλεγγύη τους. 

Στο συλλαλητήριο συμμετείχαν μεταξύ άλλων μέλη της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ της Στερεάς Γιάννης Σαρακιώτης, Γιώτα Πούλου, Μιλτιάδης Χατζηγιαννάκης, Η Νομαρχιακή Επιτροπής Φθιώτιδας του ΣΥΡΙΖΑ με τον συντονιστή Β. Σακελλάρη και τον αναπληρωτή συντονιστή Ν. Αρναούτογλου, Η Νομαρχιακή Επιτροπή Βοιωτίας με τον συντονιστή Απ. Ντάντο και το μέλος της Γ. Μελλισάρη, η περιφερειακή παράταξη της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, "Στερεά...Υπεροχής" με τον επικεφαλής της Δημ. Αναγνωστάκη, βουλευτές και στελέχη του ΚΙΝΑΛ, ο γ.γ. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, καθώς και ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάννης Βαρουφάκης.

Τις δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ και τη σημασία της λειτουργίας της για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας αλλά και για τους πέντε νομούς της χώρας (Φθιώτιδα ,Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά, Κοζάνη) που λειτουργούν εργοστάσια και ορυχεία της παρουσίασε ο Ανδρέας Κορέτζελος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ. «Δεν ξεχνάμε τους 80 νεκρούς μας», είπε αναφερόμενος στα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα.

 “Ο αγώνας για τη διάσωση της ΛΑΡΚΟ, είναι αγώνας όλων μας”

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

Έξι μήνες τώρα οι εργαζόμενοι αγωνίζονται ενάντια στην εκποίηση της ΛΑΡΚΟ, το κλείσιμο της, το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου, την καταστρατήγηση κάθε εργατικού δικαιώματος.

Η απαξίωση και ο «κρυμμένος θησαυρός»

Η «γαλάζια» επιχείρηση ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ, με τη δικαστική απόφαση υπαγωγής της σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης (ή θα βρεθεί αγοραστής σε έξι μήνες -ως τον Σεπτέμβριο- ή θα πάει σε λύση και εκκαθάριση σε 12 μήνες, δηλαδή στις αρχές του 2021) άνοιξε ουσιαστικά τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή της, την οποία προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας -με την υπογραφή του υπουργού Κωστή Χατζηδάκη-, που υπερψηφίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου μόνο από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Από το Φεβρουάριο έως τώρα, οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση τη ΛΑΡΚΟ -και συνακόλουθα πτώση της τιμής της, εφόσον ευοδωθούν τα κυβερνητικά σχέδια για την ιδιωτικοποίησή της- δεν έχουν τελειωμό. Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, το εργοστάσιο δουλεύει μόλις στο 20% των δυνατοτήτων του, καθώς είναι σε λειτουργία μόνο μία από τις πέντε υψικαμίνους.

Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν εκ περιτροπής έχουν χάσει σε ελάχιστους μήνες περίπου το 30% των καθαρών αποδοχών τους, το επίδομα άδειας είναι κομμένο, ενώ δεν πληρώθηκαν και το δώρο Πάσχα. Παράλληλα, τα μεταλλεία Καστοριάς, με το πιο πλούσιο κοίτασμα σιδηρονικελίου στη χώρα, έχουν σταματήσει να λειτουργούν, ενώ έτοιμο μετάλλευμα παραμένει στις αποθήκες, καθώς είναι απλήρωτοι οι μεταφορείς μεταλλεύματος από την Καστοριά, οι οποίοι και έχουν σταματήσει να εφοδιάζουν το εργοστάσιο.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, μοναδικός ενδιαφερόμενος για τη ΛΑΡΚΟ (ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), φέρεται να είναι η πολυεθνική, ισραηλινών συμφερόντων, GSOL, που διαθέτει δύο ορυχεία νικελίου, το ένα στη Δομινικανή Δημοκρατία και το άλλο στη Βόρεια Μακεδονία.

Στο εργοστάσιο της Βόρειας Μακεδονίας, μάλιστα, έχουν προσληφθεί πρώην υψηλόβαθμα «γαλάζια» στελέχη της ΛΑΡΚΟ, που έχουν ιδία γνώση της τεράστιας περιουσίας της, κινώντας τα νήματα μιας εξαιρετικά επωφελούς συμφωνίας για το νέο εργοδότη τους, με την υποστήριξη υψηλά ιστάμενων «συμμαχητών» τους στη ΝΔ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις προηγούμενες απόπειρες ιδιωτικοποίησης είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον τόσο από ελληνικούς βιομηχανικούς ομίλους, όπως ο όμιλος Μυτιληναίου, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, o όμιλος Κυριακόπουλου (Βαρυτίνης και Αργυρομεταλλευμάτων) όσο και από διεθνείς, όπως η Glencore, η Cunico κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον προηγούμενο διαγωνισμό που δεν ολοκληρώθηκε, το 2009, είχαν εμφανιστεί εννέα εταιρείες, ενώ στην επόμενη απόπειρα να βρεθεί επανδυτής, το 2014, είχαν δείξει ενδιαφέρον 14 εταιρείες.

Σημειωτέον ότι στην περιουσία της ΛΑΡΚΟ ανήκουν κοιτάσματα σιδηρονικελίου αξίας άνω των 20 δισ. ευρώ, 1.000.000 στρέμματα γης, τρία μεταλλεία (Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά), ένα λιγνιτωρυχείο στην Κοζάνη, δύο ιδιόκτητα λιμάνια και δύο οικισμοί. Επισημαίνεται ότι η ΛΑΡΚΟ είναι φυσικό μονοπώλιο στην παραγωγή σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μία από τις πέντε που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο!

Οι δυνητικές – μελλοντικές υπεραξίες της είναι ακόμη μεγαλύτερες, καθώς στο κράμα που επεξεργάζεται η εταιρεία περιέχεται και κοβάλτιο, το οποίο όμως δεν διαχωρίζεται, παρότι η τιμή του είναι σχεδόν τριπλάσια από αυτή του νικελίου στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων. Το κοβάλτιο είναι απολύτως αναγκαία πρώτη ύλη για την κατασκευή μπαταριών, και η ζήτησή του αναμένεται να εκτοξευθεί, στο πλαίσιο των αντιρρυπαντικών τεχνολογιών, που πριμοδοτούν μεταξύ άλλων και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ έχει χαρακτηριστεί από την Ε.Ε «στρατηγική πρώτη ύλη» .